اثرات تغذیه‌ای جلبک (Nannochloropsis oculata) و کنسانتره سبوس برنج غنی‌شده با مخمر ساکارومیسس سرویزیه بر رشد و بازماندگی آرتمیا فرانسیسکانا (Artemia feranciscana)

به‌منظور بررسی و تعیین بهترین و به­صرفه­ترین جیره غذای در تغذیه آرتمیا، آرتمیای فرانسیسکانا تحت شرایط آزمایشگاهی با استفاده از سه منبع غذایی: تیمار یک: کنسانتره سبوس برنج غنی‌شده با مخمر، تیمار دو: جلبک نانوکلروپسیس اکولاتا، تیمار سه: ترکیب کنسانتره سبوس برنج غنی‌شده با مخمر و جلبک نانوکلروپسیس اکولاتا و هر کدام دارای سه تکرار، به مدت 14 روز تغذیه شدند و نتایج حاصل از سه تیمار با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفتند. در پایان دوره در تیمار سه با برداشت 1962 گرم توده زنده آرتمیا و درصد بازماندگی 71/85% بهترین وضعیت مشاهده شد. در تیمار یک و دو به­ترتیب با بیومس برداشتی 1779 گرم و 1629 گرم و درصد بازماندگی 18/78% و 82/71%، دارای اختلاف معنی­دار با تیمار بودند. با توجه به نتایج به­دست آمده می­توان ثابت کرد که جیره غذایی حاصل از ضایعات محصولات کشاورزی به همراه مقادیر مناسبی از جلبک تک­ سلولی و مخمر، برای افزایش تولید توده زنده آرتمیا و کاهش هزینه‌های مربوط به ساخت جیره­های غذایی در پرورش آرتمیا و استفاده از آن جهت آبزی­ پروری، کفایت خواهد کرد و نیازی به تولید انبوه جلبک تک‌سلولی با هزینه ­های زیاد نمی­باشد.